Masjid oh masjid
Oleh Haizam
Globalisasi dan dunia tanpa sempadan serta kedatangan alaf baru membawa berbagai cabaran bagi kita. Cabaran dan rintangan yang tidak mungkin dapat dielakkan. Setiap insan harus sedar ianya merupakan sunatullah yang mesti dilalui untuk terus maju. Dalam menghadapi dan mengharungi arus ini, kita amat memerlukan ilmu, pertunjuk dan nasihat yang seragam serta sepadu bagi mendapat kesempurnaan hidup di dunia dan juga di alam akhirat, Insyallah. Kita juga yakin bahawa Islam merupakan satu cara hidup yang benar dan pasti mendapat petunjuk serta pertolongan Allah swt. Rata-rata kaum Melayu di negara ini menganuti agama Islam dan realitinya kehidupan masyarakat Islam biasanya dikaitkan dengan masjid untuk beribadat dan pusat membudayakan jamaah kariah (perpaduan), komunikasi Islam, nasihat menasihati, kerjasama, memupuk sifat toleransi yang tinggi sesama kariah, berat sama dipikul, ringan sama dijinjing. Peranan masjid dan kariah telah diperkenalkan oleh baginda Rasullulah saw sejak kurun ke 4 masehi. Masyarakat Islam berjamaah dengan sifat harmoni bagi mengimarahkan masjid yang beteraskan:
UMNO dan PAS merupakan parti politik bagi kaum Melayu di
negara ini. Malah kewujudannya saling berkait antara satu sama lain sejajar dengan
kehendak majoriti kaum Melayu. Pada awal penubuhannya, persaingan diantara kedua parti ini
sehat dan aman, pengikut-pengikutnya boleh duduk semeja, bermesra berjemaah dimasjid dan
sebagainya. Tetapi kini telah mula wujud persaingan yang menjurus kepada perpecahan kaum
Melayu. Mengapa ianya boleh berlaku? Adakah ini merupakan malapetaka yang menimpa di dalam
kehidupan kaum Melayu di negara?
Memanglah pentadbiran masjid-masjid di negara ini dahulu kebanyakkannya ditadbirkan oleh
mereka dari kalangan penyokong-penyokong PAS. UMNO merasakan aktiviti-aktiviti masjid di
dalam negara berupaya menghapuskan sokongan kaum Melayu terhadapnya, seperti disarankan
oleh beberapa pemimpin UMNO. Fanomina ini mengakibatkan banyak masjid-masjid di dalam
negara menjadi rebutan diantara penyokong kedua-dua parti ini.
Pada awal Jun 2000 Kerjaan Negeri Selangor pimpinan UMNO telah mengugurkan mereka
penyokong-penyokong PAS dari menjawat sebarang jawatan AJK atau pegawai masjid-masjid di
seluruh Selangor dan digantikan dengan mereka penyokong-penyokong UMNO. Kerajaan Negeri
Terengganu pimpanan PAS turut berbuat demikian, peyokong-penyokong UMNO digugurkan dari
menjawat sebarang jawatan AJK atau pegawai masjid-masjid di seluruh Terengganu dan
digantikan dengan mereka penyokong-penyokong PAS.
Sejak negara merdeka, tahun demi tahun masjid-masjid diimarahkan, pentadbirnya (AJK
dan pegawai) dilantik secara suara/sokongan ramai kariah bagi setiap masjid. Secara amnya
pemilihan/lantikan berdasar kepada mereka mahir khusus dibidang agama Islam, iaitu yang
arif mengenai hukum-hakam Islam, baik tartil Al-Qurannya (tajwid dan makhraj) dan
berakhlak baik (sukar menyakitkan hati insan lain). Adab dan budaya ini dipratikkan sejak
zaman kebangkitan Islam pada kurun ke 4 Masehi, bagi menjamin sesebuah masjid beterusan
diimarahkan.
Sengketa UMNO dan PAS, pemilihan serta perlantikan AJK dan pegawai masjid dibuat atas
dasar mereka yang penyokong setia parti layak dilantik. Abad dan budaya memilih/melantik
mereka yang arif di bidang agama Islam bukan kretiria utama. Akibatnya timbullah dua imam
di masjid, pulau memulau oleh ahli kariah dan berbagai lagi yang bercanggah dengan Islam.
Kaum Inggeris diterima sebagai kaum yang termaju di dunia. Di Amerika kaum ini ada dua
parti, iaitu parti Democratic dan Republican begitu juga kaum Inggeris
di United Kingdom ada dua parti iaitu parti Labour dan Conservatives.
Kaum Melayu punyai dua parti sejak 1951 iaitu UMNO dan PAS, maka kaum Melayu bolehlah
dianggap sudah maju setara dengan mereka. Sepatutnya dengan adanya dua parti bolehlah check
and balance bukannya menerbitkan penyingkiran.